Powered By Blogger

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

39η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ


39η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ



Το μήνυμα του Πολυτεχνείου σήμερα

«Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»

Ψωμί... Είναι ίσως η πρώτη φορά στα χρονικά της Μεταπολίτευσης που οι Έλληνες αισθανόμαστε πιο πολύ από ποτέ την ανάσα της φτώχιας. Η μεγάλη οικονομική κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε συνδυασμό με τις πελατειακές σχέσεις μεταξύ κράτους και πολιτών οδήγησαν την χώρα μας στην σημερινή δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται. Το «ψωμί» της νέας γενιάς, της γενιάς μας απειλείται από όλους αυτούς, οι οποίοι πλούτισαν εις βάρος του λαού μας και με τις τακτικές τους διαγράφουν ένα δυσοίωνο μέλλον για όλους μας. Η γενιά μας όμως οφείλει να πρωτοπορήσει, να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να ανατρέψει το εις βάρος της κλίμα.

Παιδεία... Η Παιδεία και η Εκπαίδευση βιώνουν μία πρωτοφανή επίθεση. Ο νόμος-πλαίσιο για τη λειτουργία των ΑΕΙ προχώρησε σε μία καρατόμηση των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Αφενός η προσπάθεια ελέγχου των διοικήσεων και αφετέρου η σφοδρή επίθεση στα φοιτητικά δικαιώματα από την περικοπή της φοιτητικής μέριμνας μέχρι τη φίμωση της φοιτητικής εκπροσώπησης και της διεκδίκησης ενός καλύτερου Πανεπιστημίου αποτελούν πλήγματα εις βάρος της φοιτητικής κοινότητας.

Ελευθερία... Σε μια χώρα που πλήττεται από τη σφοδρή Οικονομική κρίση οι νέοι πρέπει να είναι ελεύθεροι στον τρόπο σκέψης τους αλλά και στις δράσεις τους. Ειδικότερα, όλοι οι νέοι άνθρωποι πρέπει να είμαστε ελεύθεροι να επιχειρούμε, να αναπτύσσουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία και να αξιοποιούμε επαγγελματικά τις ιδέες μας. Οφείλουμε όλοι να βγούμε μπροστά, να πρωτοστατήσουμε σε μια αλλαγή κουλτούρας, η οποία επιβάλλεται βάσει των απαιτήσεων των καιρών και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ένα καλύτερο μέλλον.


«Το Πολυτεχνείο ζει;»

            Το Πολυτεχνείο ΔΕΝ είναι μία ταξική διαμαρτυρία, ΔΕΝ είναι ένα απλό μνημόσυνο σε μερικούς ονειροπόλους, ΔΕΝ είναι πεδίο καπήλευσης από καμία παράταξη και καμία ιδεολογία...  Το Πολυτεχνείο είναι η κορυφαία πράξη αντίστασης απέναντι σε ένα ανελεύθερο καθεστώς, μία πράξη δημοκρατίας που αποτελεί υπόδειγμα για όλους μας. Είναι μία παλλαϊκή εξέγερση, μία εξέγερση αχρωμάτιστη, μία εξέγερση πέρα από κομματικές γραμμές. Είναι μία εξέγερση φοιτητών αλλά και πολιτών για αξίες διαχρονικές, που αποτελούν ακόμα και σήμερα οδηγό για τη ζωή μας. Είναι η ζωντανή απόδειξη πως το φοιτητικό κίνημα ήταν και είναι σε θέση να διεκδικεί, να αγωνίζεται και να πετυχαίνει...
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η σημερινή κρίση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μία συγκεκριμένη γενιά, την περίφημη «γενιά του Πολυτεχνείου».

Μια γενιά που εκπροσωπήθηκε από πρόσωπα που εκμεταλλεύτηκαν τους αγώνες για τη Δημοκρατία προκειμένου να χτίσουν πολιτικές καριέρες και προσωπικές περιουσίες. Μια γενιά που χρεοκόπησε οικονομικά, πολιτικά και ηθικά οδηγώντας την πατρίδα μας στο χείλος της καταστροφής. Μια γενιά που διέψευσε με το χειρότερο τρόπο τα οράματα και τα ιδανικά με τα οποία αναρριχήθηκε. Μια γενιά όμως, που εντέλει δεν είχε καμία σχέση με τη θυσία του Πολυτεχνείου.

Τα οράματα λοιπόν της γενιάς του Πολυτεχνείου ναυάγησαν και μαζί τους βυθίστηκε η Ελλάδα. Εμείς, ως νέοι άνθρωποι πρέπει να αποφύγουμε τα λάθη τους και να δημιουργήσουμε μία διαφορετική Ελλάδα βασισμένη σε μία άλλη κουλτούρα. Με διαφορετική νοοτροπία.


Οι ευθύνες της γενιάς του Πολυτεχνείου και το σήμερα

Το όνειρο της αλλαγής είναι συνυφασμένο με τη νεότητα. Όλοι οι νέοι ονειρευόμαστε  να αλλάξουμε τον κόσμο, να ζήσουμε καλύτερα από τις προηγούμενες γενιές, να προσπαθήσουμε να
αλλάξουμε όσα δεν μας αρέσουν γύρω μας, παρά να αλλάξουμε οι ίδιοι εξαιτίας τους.
 

            Κάποιες φορές οι συνθήκες είναι τέτοιες που πέφτει πραγματικά στους νέους ο κλήρος ν’ αλλάξουν την ιστορία, να γράψει μια γενιά τη δική της ιστορία στον τοίχο με μπογιά. Μια από αυτές τις γενιές ήταν στην πολιτική η γενιά του Πολυτεχνείου.
 


            Ο νεανικός ιδεαλισμός, η δίψα για Ελευθερία και Δημοκρατία, το πάθος και η αγωνιστικότητα των νέων στη Νομική, στο Πολυτεχνείο, αλλά και σε άλλες γωνιές της Ελλάδας έδωσαν αποφασιστικά χτυπήματα στο σαθρό οικοδόμημα της χούντας των συνταγματαρχών. Σήμαναν την αρχή του τέλους. Είμαστε νέοι και είμαστε δυνατοί. Θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι. Ζητάμε Δημοκρατία. Αγωνιζόμαστε για τη Δημοκρατία. Έτσι, παραλάβαμε οι επόμενες γενιές την εικόνα της γενιάς του Πολυτεχνείου, μαζί με τη Σημαία και τα γαρύφαλλα.
 

            Στην πορεία, όμως, κάτι άλλαξε. Η εικόνα, πια, δεν κολλάει με την ιστορία. Οι επαναστάτες του χθες, έγιναν βολεμένοι του σήμερα. Η γενιά που φώναζε για “Ψωμί Παιδεία Ελευθερία” άφησε τους Έλληνες χωρίς ψωμί, χωρίς παιδεία και χωρίς ελευθερία, με περισσότερο τυπική και λιγότερο ουσιαστική Δημοκρατία, χωρίς ίσες ευκαιρίες, χωρίς Δικαιοσύνη, χωρίς ανάπτυξη. Τα μεγάλα λόγια και οι μεγάλες ιδέες διαψεύστηκαν. Αντικαταστάθηκαν από το προσωπικό συμφέρον, το βόλεμα, την αναξιοκρατία και τον κομματισμό.
 

            Το χειρότερο, όμως, είναι ότι ξεπουλήθηκε η πολιτική. Αυτοί οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία, είναι οι ίδιοι που την απαξίωσαν και την πρόδωσαν. Σήμερα, η ενασχόληση με την πολιτική θεωρείται περιθωριακή. Για τον περισσότερο κόσμο είναι για παρανοϊκούς, γραφικούς ή λαμόγια. Όσοι επιμένουν να προσπαθούν, όσοι πιστεύουν ότι μπορούμε να αλλάξουμε την πολιτική και την Ελλάδα αντιμετωπίζονται το λιγότερο με καχυποψία, όταν δεν γίνονται θύματα χλευασμού. Είναι τραγική ειρωνεία: αυτοί που από τα κάγκελα της Πατησίων φώναζαν για τη Δημοκρατία, σήμερα να ευθύνονται για τη χρεωκοπία της πολιτικής και την κατάσταση της χώρας. Σήμερα, για τους περισσότερους Έλληνες πολίτες τα κόμματα και η πολιτική είναι καταδικασμένα “όλοι ίδιοι είναι” και “δεν υπάρχει ελπίδα”.
 

            Τιμάμε όσους έδωσαν αγώνες. Κατακρίνουμε, όμως, όσους από τα κάγκελα της Πατησίων βρέθηκαν στα έδρανα της Βουλής και σε διάφορες θέσεις και το μόνο που κατάφεραν ήταν να απαξιώσουν τη Δημοκρατία και τη χώρα, υπηρετώντας προσωπικά και μικροκομματικά συμφέροντα. Τους βολεύει η απαξίωση της πολιτικής γιατί αφήνει στα χέρια των λίγων την νομή και την κατάχρηση της εξουσίας. Όσο λιγότεροι, τόσο καλύτερα για εκείνους.

            Ως νέοι και ως ενεργοί πολίτες αρνούμαστε να πιστέψουμε πως όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι και ότι δεν μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο. Δεν ζούμε σε άρνηση. Ζούμε ανάμεσα στους νέους της δικής μας γενιάς, που νιώθει και πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουμε εμείς την πολιτική και την Ελλάδα. Στην περίπτωση μας πραγματικά ταιριάζει το ότι “αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε ποιοι;”. Η αλλαγή ξεκινά από τους νέους.
 

            Η Ελλάδα είναι υπόθεση όλων μας. Από τα λουλούδια της γενιάς του Πολυτεχνείου έμειναν μόνο τα αγκάθια. Όπως και να έχει φτάσαμε στο μηδέν. Δεν πάει παρακάτω. Από το μηδέν, όμως, ξεκινούν τα μεγαλύτερα θαύματα και όσοι διδαχτήκαμε από την κατάντια της «γενιάς του Πολυτεχνείου» έχουμε αποφασίσει να δουλέψουμε για μια άλλη Ελλάδα. Το δύσκολο δεν είναι να αντιμετωπίσουμε μόνο την οικονομική κρίση. Το δύσκολο είναι να δουλέψουμε όλοι μαζί με άλλη νοοτροπία, με κανόνες, με σχέδιο, με συνείδηση του ατομικού συμφέροντος αλλά και του κοινού καλού, αν θέλουμε ξανά η Ελλάδα να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Οι δικοί μας αγώνες είναι μπροστά. Είναι η ώρα της γενιάς μας να φέρει την αλλαγή με όσα πιστεύει, με όσα κάνει και με όσα μπορεί. Είναι η στιγμή που εμείς μπορούμε να γράψουμε την ιστορία μιας περήφανης Ελλάδας, με Αξιοκρατία, Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Παιδεία, μιας Ελλάδας που προωθεί την ανάπτυξη, την καινοτομία, τη νεανική επιχειρηματικότητα, μιας Ελλάδας που δεν φοβάται, αλλά στηρίζεται στους νέους Έλληνες για να προχωρήσει στην Ενωμένη Ευρώπη.






  • ΓΕΓΟΝΟΤΑ


            Στις 21/4/1967 επιβάλλεται το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών. Με το διάγγελμά του, ο Γ. Παπαδόπουλος διακηρύττει πως ο εθνικός στρατός είναι η μόνη ουδέτερη δύναμη στο χώρο του πολιτικού κατασπαραγμού και ότι οφείλει να παρέμβει για να αποσοβήσει τον «κομμουνιστικό κίνδυνο».

            Την επταετία που ακολούθησε, ο Παπαδόπουλος, ο Ιωαννίδης και ο Παττακός, μαζί με την «κυβέρνηση» Μαρκεζίνη, έγιναν εκφραστές μίας ανελεύθερης πολιτικής, ενός άκρατου συντηρητισμού και χρησιμοποίησης βίας, φυλακισμών, εξοριών και βασανιστηρίων. Τη διεκπεραίωση όλων των απάνθρωπων μεθόδων που χρησιμοποίησε η δικτατορία ενάντια στους Έλληνες πολίτες, αναλάμβανε το πιο σκληροπυρηνικό κομμάτι της Αστυνομίας (και της Ασφάλειας), η ΕΑΤ-ΕΣΑ.

            Ο λαός δεν μπόρεσε ποτέ να συμβιβαστεί με τη δικτατορία. Δε δέχτηκε ποτέ ούτε τα «πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων», ούτε τους ατελείωτους διωγμούς για όποιον δε δήλωνε «χουντικός», ούτε το καθεστώς τρόμου που προσπάθησαν να του επιβάλλουν. Αντέδρασε ενάντια στη δικτατορία με το σχηματισμό ομάδων αντίστασης, που καθ’ όλη τη διάρκεια της επταετίας προσπαθούσαν να σαμποτάρουν το έργο της χούντας και να την ανατρέψουν. Κορυφαία φυσιογνωμία στο χώρο της αντίστασης αποτέλεσε ο Αλέκος Παναγούλης, με τη βομβιστική απόπειρα εναντίον του αυτοκινήτου του Παπαδόπουλου, ενώ κορυφαία συλλογική πράξη αντίστασης αποτέλεσε η εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο από τις 14/11 μέχρι τις 17/11/1973.

            Τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο δεν ανέτρεψαν το καθεστώς. Έδειξαν όμως σε όλον τον κόσμο τη δίψα του ελληνικού λαού για απελευθέρωση και προκάλεσαν σοβαρούς τριγμούς μέσα στη δικτατορία. Ως αποτέλεσμα, η χούντα έμεινε στην εξουσία για λιγότερο από ένα χρόνο, μέχρι τον Ιούλιο του 1974, οπότε κατέρρευσε μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.


            Στις 10/10/1972, το Πρωτοδικείο Αθηνών υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνουν ελεύθερες φοιτητικές εκλογές στους συλλόγους. Στη Νομική, τη Φιλοσοφική, το Μαθηματικό και το Χημικό, καθώς και στους Τοπογράφους του ΕΜΠ, εκλέγεται προεδρείο που αποδοκιμάζει το χουντικό καθεστώς. Εκλογές γίνονται και στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ και στην Ιατρική με τα ίδια αποτελέσματα. Η δικτατορία αρχίζει να πανικοβάλλεται και με ανακοινώσεις της κατηγορεί τους φοιτητές ως «αναρχικούς και ταραξίες». Καθηγητές προσκείμενοι στο καθεστώς δηλώνουν μελαγχολικά ότι οι φοιτητές στις εκλογές απέδειξαν «ότι δεν είναι άξιοι να αυτοκυβερνώνται»...
            Στις 20/1/1973, η δικτατορία επιβάλλει στα Πανεπιστήμια τον «καταστατικό χάρτη», μία πρώτη άτυπη μορφή καταστατικών, με σκοπό να περιορίσει και να ελέγξει τη δράση των συλλόγων. Άμεσα αντιδρούν οι φοιτητές του Χημικού και των Πολιτικών Μηχανικών που κατεβαίνουν σε αποχή. Οι πρυτανικές αρχές αρνούνται να χορηγήσουν στους φοιτητές άδεια για Συνέλευση, απόφαση που αψηφούν οι Αρχιτέκτονες και πραγματοποιούν συνέλευση με τεράστια συμμετοχή. Η σύγκλητος του Πολυτεχνείου κλείνει τη σχολή στις 24/1/1973 και την ίδια μέρα αρχίζουν οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια κατά των φοιτητών που αντέδρασαν στον «εσωτερικό κανονισμό».
            Στις 8/2/1973, ο φοιτητικός αναβρασμός έφτασε στο κατακόρυφο με την Οδοντιατρική σχολή να κατεβαίνει σε αποχή και τα Πανεπιστήμια Πατρών και Θεσσαλονίκης να κινούνται ανοιχτά προς το δικαίωμα της συνέλευσης. Η δικτατορία, ως απάντηση, αποφασίζει την επιστράτευση των φοιτητών και με τον 1347/73 διακόπτεται η αναστολή στράτευσης.

Οι φοιτητές δεν κάνουν πίσω. 4.000 σπουδαστές του ΕΜΠ και 10.000 του ΕΚΠΑ πραγματοποιούν διαδηλώσεις στο διάστημα 13-17/2/1973, διεκδικώντας τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Οι συλλήψεις και το ανελέητο ξύλο απ’ την πλευρά της Αστυνομίας συνεχίζονται με αποκορύφωμα την επιδρομή 200 ροπαλοφόρων στο ΕΜΠ μετά από προσωπική απόφαση του Ταγματάρχη Στυλιανού Παττακού.

            Το ελεύθερο πνεύμα των φοιτητών δεν κάμπτεται. Με την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς (9/1973), οι αγώνες των φοιτητών συνεχίζονται και κλιμακώνονται. Όλα οδηγούν στη 14/11/1973.Το Πολυτεχνείο εξεγείρεται...

Τετάρτη 14/11...     Εκατοντάδες φοιτητές συγκεντρώνονται στο προαύλιο του Πολυτεχνείου που αρχίζει να δονείται από συνθήματα κατά της Χούντας.
Πέμπτη 15/11...      Η κατάληψη αποτελεί πόλο έλξης για το λαό, που παραμένει στο χώρο  όλη τη νύχτα, για συμπαράσταση στους φοιτητές...
 Παρασκευή 16/11...08.00 ...          Μπαίνει σε λειτουργία ο πομπός του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου και στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα. Βασικό αίτημα προβάλλει η ανατροπή της δικτατορίας και η αποκατάσταση της Δημοκρατίας...18.00...   Αρχίζουν οι συγκρούσεις διαδηλωτών και Αστυνομίας. Εμφανίζονται τεθωρακισμένα και πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Στις γύρω πλατείες μαίνονται μάχες σώμα με σώμα...
Σάββατο 17/11...01.30...    Δίνεται από την Αστυνομία διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα από τα θωρακισμένα παίρνει θέση μπροστά στην κεντρική είσοδο του Πολυτεχνείου...02.50...         Το θωρακισμένο άρμα ξεκινά. Η πύλη του Πολυτεχνείου πέφτει... Επικρατούν πυροβολισμοί και μεγάλη ένταση.03.20...           Το Πολυτεχνείο έχει εκκενωθεί πλήρως...





Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

                                                                  

1. La creperie soucree

-EΚΠΤΩΣΗ 30% σ'όλα τα προϊόντα.               

2.Βalibar cafe 

-EΚΠΤΩΣΗ 20% σ'όλα τα προϊόντα.

3.NEON

-EΚΠΤΩΣΗ 20% σ'όλα τα προϊόντα.
                                                                
4.Μαγειρείο οι Γίγαντες

-EΚΠΤΩΣΗ 20% σ'όλα τα προϊόντα.
    
5.Υοguee

-ΕΚΠΤΩΣΗ 20% στα γιαουρτια εκτός απο Παρασκευή και Σάββατο

6.Αίγλη cafe

-Ολοι οι καφέδες 1.50e εκτός απ'το Οreo και το Freddocino που θα είναι 1e κάτω απ'την αρχική τιμή.
-Αναψυκτικά,χυμοί,φυσικοί χυμοί και τόστ 1.50e 
-Ποτά απλά 3.50e
-Ποτά  special + coctails 4.50e
-Μπύρες 2e εκτός από Corona,Mc Farland,Bud που θα είναι 3e

 7.Soul Kitchen

-ΕΚΠΤΩΣΗ 20% στους καφέδες και τα μπουκάλια μπύρας
-ΕΚΠΤΩΣΗ 10% στα ποτά
-EΚΠΤΩΣΗ 15% στις μπύρες από βαρέλι
-ΕΚΠΤΩΣΗ -1e στα φαγητά

8.Ξενύχτης

-Γεύμα 3e 
-2o Γεύμα 1.5e
                              
9.Prime timers

-ΕΚΠΤΩΣΗ 15% σε ρούχα και παππούτσια

10. No Excess

-ΕΚΠΤΩΣΗ 15% στα καινούρια ρούχα
-ΕΚΠΤΩΣΗ 50% στα περσινά

11.Υποδήματα Βαλαβάνης

-ΕΚΠΤΩΣΗ 10% σ'όλα

12. OR cafe

-2e τα ροφήματα
-3e κρασιά/μπύρες
-5e γεύμα με καφέ

13.Γλυκήν βραστόν 

-ΕΚΠΤΩΣΗ 20% 

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΑΠ Ν.Δ.Φ.Κ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΑΠ Ν.Δ.Φ.Κ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Συνάδελφοι της ΠΑΣΠ,

όσον αφόρα την προσπάθεια στρέβλωσης της αλήθειας που αναφέρετε στην ανακοίνωση σας, φαίνεται ξεκάθαρα από ποιον γίνεται και γιατί , καθώς όχι μόνο δεν απαντάτε με σαφήνεια στα ερωτήματα που σας θέσαμε ,συνεχίζοντας τις αερολογίες, αλλά προσπαθείτε να μας επιρρίψετε ευθύνες ονομαζοντάς συνένοχους τους εκπροσώπους μας για την μη ενημέρωση και μέριμνα για τις δικές σας ευθύνες! Συγγνώμη αλλά δεν ξέραμε ότι δε γνωρίζετε καν ποιες είναι οι αρμοδιότητες που σας εμπιστευτήκαν με την ψήφο τους οι συνάδελφοι μας και δεν είστε ούτε υπεύθυνοι να ενημερωθείτε για αυτές αλλά απλά περιμένετε και πάλι από μας να σας υποδείξουμε ποιος είναι ο ρόλος των εκπροσώπων σας στις Γ.Σ φοιτητών. ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΑΣ! Το ότι απλά αποφεύγετε να απαντήσετε τεκμηριωμένα στο ζήτημα του ταμειακού ελ
λείμματος δείχνει από μόνο του την ενοχή σας , καθώς το έλλειμμα υπάρχει όσο και να θέλετε να το καλύψετε και να κλείσετε τα μάτια απλά προσπερνώντας το.
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΛΜΑΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΜΙΛΑΤΕ ; Είμαστε ενάντια στον άγονο πόλεμο καταγγελιών ΟΜΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΟΝΟΣ ΣΑΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ ΣΑΣ, Η ΝΟΘΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΖΗΤΑΜΕ ΣΑΦΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ και ΟΣΟ ΔΕΝ μας τις δίνετε, θα συνεχίσουμε να ρωτάμε :
-Γιατί δεν κρατούσατε βιβλία πρακτικών ;
-Γιατί παραδώσατε , ελλειμματικό ταμείο;

ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΤΩΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΡΤΑ



Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

ΔΑΠ Ν.Δ.Φ.Κ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΤΜΗΜΑ Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής


      Το  ήθος και η πολιτική μας αγωγή, που καθρεπτίζουν , την ιστορία της πολιτικής και της φοιτητικής μας παράταξης , είναι τέτοια , που δεν μας επιτρέπει  , ούτε να δημαγωγούμε εύκολα  ή να συκοφαντούμε άσκοπα.
Οφείλουμε , όμως ή μάλλον το χρωστάμε, στο φοιτητικό Κίνημα και την ιστορία  του,να μείνουμε , μακριά από τις νοσηρές πολιτικες.
Και θα ’μαστέ πολύ συγκεκριμένοι..
Η πλειοψηφία της ΠΑΣΠ,  αποχώρησε  από τη Γ.Σ. των φοιτητων, ενώ δεν παρέδωσε  ενημερωμένα βιβλία πρακτικών και παρουσίασε, αδικαιολόγητα ταμειακό έλλειμμα.
Σε εποχές , που η διαφάνεια γίνεται βάθρο Δημοκρατίας και πρέπει να’ ναι το κατευθυντήριο τόξο όλων μας, εμείς βάζουμε ένα μεγάλο ΣΤΟΙΧΗΜΑ.

ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ. ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ. ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΑΝΤΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ.

Συνάδελφοι της ΠΑΣΠ,
την  Ελλάδα, δεν την έφεραν στο σημερινό τους  χάλι μόνο τα μεγάλα συμφέροντα αλλά και τα μικρά. Αφού λοιπόν το φοιτητικό κίνημα, είναι στοιχείο της πολιτικής ζωής και μάλιστα, το πιο ελπιδοφόρο, πρέπει να είστε , συνεπείς στην υποχρέωση της ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ , απέναντι σε αυτά που σας εμπιστεύτηκαν , οι συνάδελφοι φοιτητές με την ψήφο τους.
Επομένως , χρωστάτε απαντήσεις .Απαντήσεις που έχουν να κάνουν με τα απλά και τα στοιχειώδη. Αλλά και με την ίδια την αξιοπιστία μας, απέναντι στους συμφοιτητές μας.
-Γιατί δεν κρατούσατε βιβλία πρακτικών ;
-Γιατί παραδώσατε , ελλειμματικό  ταμείο;
-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.
Αλλιώς
Δεν πεθαίνουν οι ερωτήσεις.